de titel slaat op 2 zaken :
1. we werken lange uurtjes de laatste dagen. Vrouwtje werkt zich te pletter met het inpakken van al onze (en vooral mijne) rommel. Ze is zo moe dat ze staand in slaap zou vallen. Ikzelf zit tot een kot in de nacht te verven in ons nieuwe huisje. ALs je van 3 kamers de plafonds in witte verf hebt gezet dan weet je waar je staat. En met die primer zie je zo goed waar je al geverfd hebt en waar niet. Het menselijk brein kan blijkbaar maar x aantal minuten naar 10.000 witschakeringen kijken zonder aan zelfmoord te beginnen denken. Na 15minuten zie je al witte olifanten dansen op het plafond....
Misschien moet ik toch maar niet zo met mijn hoofd boven die verfpot gaan hangen ? :-)
Tweede zaak waar de titel op slaat is het feit dat we nog altijd geen bruikbare wc's hebben. Als de natuur roept dan kan ik maar 2 dingen doen: of in mijn wagen springen en naar huis rijden of ergens in een cafe binnen springen OF op de werf naast ons deur in die verplaatsbare wc gaan. Ik heb dat laatste eens geprobeerd. Een ervaring, dat mag ik wel zeggen. Alles proper in orde zenne, alleen ben ik niet zo gewoon van met mijn neus in een pisbak te hangen terwijl ik op de pot zit. De pot is eigenlijk een bak met een blauw chemisch product. Als je niet weet wat en hoe is het wel een raar gevoel hoor. Je zit daar en weet niet hoe hoog je van dat product zit en hoe veel spatten je te lossen lading gaat geven. Je doet je behoefte en bent op elk moment klaar om omhoog te spingen om zo de mogelijke tsunamie van chemisch product tegen je rondel te voorkomen. Ik zie me al thuis komen met een blauw gat :-) Je moet dan ook nog weten dat het slot van die wc stuk was en dat ik dat met 1 hand moest vasthouden...
Den tweede keer ben je al veel meer op je gemak, maar echt missen ga ik het niet doen.
Vandaag beginnen ze te voegen en mogelijk ook de retouches van de plakkerij uitvoeren.
De mannen van het sanitair gingen deze week ook zeker nog eens langs komen.
